کد مطلب:244036 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
چگونگی زیارت امام رضا
[46] 18 - مجلسی آورده است:
زیارت آقا و سرور ما امام رضا علیه السلام - بر او و بر پدران بزرگوار و فرزندان گرامی اش، سلام و صلوات خدا باد - در هر وقتی، مناسب و شایسته است و بهترین وقت آن، ماه شریف رجب می باشد؛ این مطلب از فرزند گرامی اش امام جواد علیه السلام، روایت شده است و متن زیارت، از این قرار است.
سلام بر تو، ای ولی خدا! سلام بر تو، ای حجت خدا! سلام بر تو، ای نور خدا در تاریكی های (ظلم و ستم) زمین! سلام بر تو، ای ستون استوار دین! سلام بر تو، ای وارث برگزیده ی خداوند، آدم! سلام بر تو، ای وارث دوست خداوند، ابراهیم! سلام بر تو، ای وارث هم صحبت خداوند، موسی! سلام بر تو، ای وارث روح خداوند، عیسی! سلام بر تو، ای وارث فرستاده ی خداوند، محمد! سلام بر تو، ای وارث امیر مؤمنان علی بن ابی طالب! سلام بر تو، ای وارث امام حسن و امام حسین علیهما السلام، دو سرور جوانان اهل بهشت! سلام بر تو، ای وارث امام علی بن الحسین سرور عبادت پیشگان! سلام بر تو، ای وارث امام محمد بن علی شكافنده ی دانش اولین و آخرین! سلام بر تو، ای وارث امام جعفر صادق نیكو كار متقی! سلام بر تو، ای وارث امام موسی كاظم دانشمند مهربان! سلام بر تو، ای بسیار درستكار شهید (امام رضا)! سلام بر تو، ای سرپرست مردم و جانشین (هشتم رسول خدا) نیكو كار پرهیزگار.
[ صفحه 319]
گواهی می دهم كه تو، به یقین نماز را به پا داشتی و زكات را، بپرداختی و امر به معروف و نهی از منكر نمودی و پیوسته، بندگی خدا كردی تا اینكه جهان آخرت و عالم یقین را درك كردی.
سلام بر تو، امامی كه جگر سوخته است و امامی كه بزرگوار و گرامی نسب و نژادی و دور (از وطن) و نزدیك به (شیعیان) هستی و زهر داده شده ی در غربت می باشی! سلام بر تو، ای دانشمند بیدار و آگاه! و مقام برجسته و بزرگ! ای دور افتاده از تربت جد و پدرش! سلام بر كسی كه فرزندان و خانواده اش را دستور داد، بر او نوحه و زاری كنند؛ پیش از آن كه شهادتش فرا رسد؛ سلام بر خانه های دلتنگ و اندوهگین (خالی) شما، چنان كه منی و عرفات از فقدان شما دلتنگ و اندوهگین (خالی) شده و از آبادی افتاد.
سلام بر سروران بندگان خدا و نوید و وعده ی بیم و تهدید (برای دشمنان خدا) و آبشخورهای متروك (امام صامت یا غایب) و كاخهای استوار (امام حاضر و ناطق) ای پناه گرفتار و پریشان و ای كسی كه سرزمین خراسان به بركت وجود او شهرت و عظمت یافت؛ سلام بر امامی كه زائرینش اندك اند؛ و آن امامی كه نور چشم حضرت فاطمه علیها السلام، سرور بانوان جهانیان می باشد؛ سلام بر پرتو و شكوه و زیبایی رضوی و خلق و خوی پسندیده و شاخه های برآمده از درخت تنومند احمدی علیه السلام، سلام بر كسی كه اداره ی مملكت بزرگ ولایت و امامت به او رسید و به همه چیز برای تمشیت امر استوار، (امامت) عالم شد؛ سلام بر كسانی كه اسم های مباركشان، دستاویز سؤال كنندگان (در خواست كنندگان) است و فیزیك وجودشان، امان آفریدگان و حجت های آنان، باطل كننده ی ایرادات و شبهات منكرین می باشد؛ سلام بر كسی كه متكای پدرش امیر مؤمنان علیه السلام، برای او گسترده شد تا توانست اهل كتاب را، مقهور و مغلوب سازد و پایه های دین را، تثبیت فرماید؛ سلام بر سرآمد راهنمایان و بر كسی كه دلهای شیعیان او، از درد غریبی اش تا روز قیامت به درد آمده و شكسته است؛ سلام بر چراغ نور افشان و روشنگر و دریا ی پر طنین و فریاد؛ آن كسی كه تربت پاكش، محل فرود و پرواز فرشتگان گردید.
سلام بر فرمانروایان اسلام و حكمرانان آئین های الهی، و پاك و پاكیزه ولادت یافتگان و كسانی كه خدای متعال بر دانش نهان و آشكار، مطلع و آگاهشان فرموده و آنان را، شایسته ی
[ صفحه 320]
آقایی و سروری (سعادت و خوشبختی) گردانیده است؛ سلام بر كسانی كه پناه همه ی موجودات و سایه ی سر آنهایند و سلام بر كسی كه زمین و نشانه های طوس، بدو شادمان شدند، هنگامی كه در منزلگاه آن استقرار یافت.
ای قبر طوس! خدای متعال، از ابر رحمتش سیرابت سازد.
ای خاك طوس! چه چیزی از خوبی ها را، در بر گرفته ای!
قطعه قطعه ی تو در دنیا پاكیزه شد و پاكیزه كرد آن را، شخصیتی كه در سنا آباد (محل شهادت امام رضا علیه السلام)، اقامت گزید و در آنجا به خاك سپرده شد.
شخصیتی كه آرامگاهش، برای اسلام عزیز و گرامی است.
در پرتو رحمت خدای متعال غوطه ور شده و فرو رفته است.
ای قبر آن شخصیت عزیز و گرامی! تو قبری هستی كه بردباری و دانش و پاكی و پاكسازی و قداست و روح قدسی تو را در بر گرفته است.
افتخار بر تو كه به خاطر در آغوش داشتن فیزیك وجود او، مورد حسرت دیگر مكان ها هستی و توسط فرشتگان پاك و مطهر، محافظت و نگهبانی می شوی.
(ای امام رضا!) در هر دورانی، برای ما از شما خانواده، پیشوایی راستین وجود دارد كه مردمش، پیرو شما بوده و با شما مأنوس می باشند.
ستارگان آسمان دین، در حال غروب اند.
و سایه ی شیر بیشه را درختان و نیزارهای انبوه جمع كرده است هشت نفر از شما، كاملا غروب كرده اند و چهار نفر دیگر تا وقتی كه حنین و صدای اشتیاق شتران سفید مایل به سرخ وجود دارد (تا وقتی اشتیاق به زندگی وجود دارد،) امید دمیدنشان هست.
تا آن زمان كه حقیقت درخشان، به دست شما آشكار گردد.
چه اینكه حق و حقیقت در میان غیر شما، تاریك و ناپدید است.
سلام بر كسی كه مایه ی مباهات خوبان و نیكان است و آرامگاهش، دور است و (قبول و رد امامتش) شرط ورود به بهشت و جهنم است؛ سلام بر كسانی كه خدای متعال؛ درود و صلوات بر آنان را، در هیچ لحظه ای قطع نكرده است و آرام گیرندگان، بدیشان آرامش یافته اند و جنبندگان، به واسطه ی ایشان در جنبش و حركت می باشند؛ سلام بر كسانی كه خدای متعال
[ صفحه 321]
امامت آنان را، حد فاصل میان دو فرقه ی (شیعه و سنی) قرار داد؛ چنان كه مردم شرق و غرب عالم را بر ولایتشان ملزم ساخت؛ سلام بر كسی كه خدای متعال احكام مندرس و متروك پیامبران علیه السلام را به دست او، تجدید حیات كرد و ولایت حضرتش را بر آنها (پیامبران گذشته) به خاطر كامل شدن كلمه و اسم الله، پروردگار جهانیان (در وجود او)، اجتناب ناپذیر فرمود.
سلام بر ماه های (دوازده گانه ی) سال و شمارش ساعت ها (شب و روز مساوی) كه دوازده ساعت است.
و حروف «لا اله الا الله» [1] در ارقام و نوشتجات (كه دوازده حرف به تعداد امامان معصوم است)؛ سلام بر رویكرد دنیای خوب و مباركی خوشبختی هایش و سلام بر كسانی كه راجع به كلمه ی «توحید» از آنها، پرسیدند و آنها در جواب فرمودند: به خدا سوگند! ما از شروط آن هستیم.
سلام بر كسانی كه دلیل و علت وجود هر آفریده ای می باشند و اگر آنها نبودند وجودی برای مخلوقات نبود؛ كسانی كه سخنوران، برای آنان به ایراد سخن پرداخته و چنین گفته اند:
فرزندان با هفت پشت شریف و اصیل كیانند؟
برترین و فاضل ترین كسانی كه آب، از ریزش باران می نوشند (یعنی بهترین خلق خدا هستند)
سلام بر علی (بن موسی الرضا علیه السلام)، مجد و شرف و سنگ بنای وجودشان (مخلوفات، یعنی سنگ بنای مخلوقات) سلام بر كسانی كه در مورد افتخار و بلندی مقام آنان، آوازه وجوب و لزوم درود و صلوات بر ایشان و پاكی و طهارت طینت و نفسشان (از گناهان) بلند شد؛ سلام بر ماهی كه سرآمد ماههای درخشان است؛ آن كسی كه با هر گروهی با زبان خودشان سخن می گوید؛ همان آقایی كه به شیعیانش فرمود: خدای متعال بر امتی، امامی نمی گمارد الا اینكه او را به لغت و زبان آنها، آشنایش می گرداند.
سلام بر شادی دلها و گشایش اندوه اندوهگین و شریفترین شریفان و مایه ی افتخار حضرت «عبد مناف» [2] ؛ ای كاش من، از طواف كنندگان و ملازمین پیشگاه و وجودش بودم! و لذت و
[ صفحه 322]
مسرت انس و الفت با او را درك می كردم. در هر زمان، گرد در خانه ی شما می گردم و طواف می كنم
گویا طواف، پیرامون آستان مبارك شما مقرر گردیده است
سلام بر امام رئوف و مهربان، آن كسی كه غم و اندوه عاشورا را برانگیخت و تازه كرد؛ به خدای متعال و به پدران پاك و پاكیزه تو و به فرزندان برگزیده و نیكویت سوگند یاد می كنم!
كه اگر دوری راه مانع نبود؛ چه اینكه سامان شما از شما دور گشت، هر آینه بخشی از حقوق واجب شما را به تكرار نمودن زیارت شما ادا می كردم و درود و سلام بر شما، ای حامیان دین! و ای فرزندان پیامبران علیه السلام! و ای سروران همه ی آفریدگان! و رحمت و بركات خدای متعال بر شما باد.
سپس نماز زیارت بگزار و تسبیحات فاطمه ی زهرا علیها السلام را بگو و آن را به امام رضا علیه السلام، هدیه كن؛ آنگاه چنین بگو:
خدایا! من از تو می خواهم ای خدا! ای كسی كه در مملكتش پایدار و در عزتش استوار و در فرمانروائیش، مطاع و در عظمت و بزرگیش، یكتا و در دوام و بقایش، یگانه و در باره ی بندگانش، دادگر و در حكم و فرمانش عالم و آگاه و در دیركرد عقوبت و مجازاتش، كریم و بزرگوار است.
خدایا! نیازمندی های من، روانه به سوی توست و آرزوهایم، در پیشگاهت ایستاده اند و هر زمان به كار خیری، توفیقم دهی؛ تو خود راهنمای من و راهگشایم به سوی آن می باشی؛ ای توانایی كه خواسته ها، خسته ات نسازد! ای توانگر مورد اعتمادی كه هر مشتاقی، به تو پناه برد! همواره از جانب تو، هم آغوش نعمت ها بوده، با عادت و خو گرفتن به احسان و كرمت، راه سپرده ام.
خدایا از تو آن قدرت و توانایی نافذ و مؤثرت، در همه ی موجودات و حكم قطعی و مسلمی كه با كمترین درخواست، مانع آن می شوی كه را می خواهم و از تو آن نگاهی را می خواهم كه با آن، به كوهها نگریستی بلند گردیدند و به سوی زمین ها نظر افكندی هموار گشتند و به آسمانها نگاه كردی برافراشته شدند و به دریا ها نگریستی شكافته گردیدند؛ ای كسی كه والاتر از ابزار نگاه آدمیان هستی! و باریك تر از اندیشه های ظریف و دقیقی كه در خاطری
[ صفحه 323]
خطور نماید؛ ستایش نمی شوی ای آقا و سرور من! مگر به توفیقی از جانب خویش كه خود آن هم سزاوار ستایش است و بر كوچك ترین نعمت، سپاسگزاری نمی شوی (حق شكر و سپاست، ادا نمی شود.) جز اینكه بدان سزاوار سپاسی دیگر می گردی.
پس ای خدای من! چه زمان نعمتهایت به شمارش در آید؟ و ای آقای من! چه هنگام عطا و بخششت، سپاسگزاری شود؟! و چه وقت ای سرورم! خوبیهای تو، جبران گردد؟! در حالی كه ستایش ستایشگران نیز از نعمت های تو و سپاس سپاسگزاران از شكر و تفضلات تو به شمار می رود، تو در بخشش گناهان، مورد اعتمادی و بالهای پرده پوشت را بر خطای خطاكاران می گسترانی و تو خود، سختی و دشواری را با دست خویش برطرف می سازی؛ چه بسا گناهانی كه بردباری ات فرو پوشانید تا نادیده گرفته شد! و چه بسا كار نیكی كه فضل و كرم تو، چند چندانش كرد تا پاداش تو بر آن بزرگ و فراوان گردید؛ والاتر از آنی كه جز از دادگری ات اندیشه كنند و بترسند و جز به احسان و كرم تو، امیدوار باشند؛ پس به عطا و بخششی كه فضل و كرمت ایجاب می كند، بر من منت گذار و به آنچه دادگری ات اقتضا می نماید، خوار و خفیفم مگردان. ای آقای من! اگر زمین از گناهان من با خبر بود، مرا البته در خود فرو می برد و یا كوهها، مرا در هم می شكستند و یا آسمانها، مرا می ربودند و یا دریاها، مرا غرق می نمودند...!
ای آقای من! ای آقای من! ای آقای من!؛ ای مولای من! ای مولای من! ای مولای من! چه بسیار به درگاهت، به میهمانی (گدایی) آمدم! پس مرا از آنچه به روی آورندگان (گدایان) درگاهت وعده كرده ای، محروم مفرما؛ ای مورد شناخت و عرفان اهل معرفت! ای معبود و عبادت شده ی عبادت كنندگان! ای سپاسگزاری شده ی سپاسگزاران! ای همنشین یاد كنندگان خویش! ای ستایش شده ی همه ی ستایشگران! ای یافته شده ی جویندگان! ای تعریف و توصیف شده آنانكه به یگانگی ات توصیف می كنند! ای محبوب عاشقان خویش! ای پناه هر كه تو را خواهد! ای هدف و مقصود هر كه رو به سویت كند! ای كسی كه هیچكس جز او، از غیب و نهان آگاه نیست! ای كسی كه بدی را جز او، بر طرف نمی سازد! ای كسی كه تدبیر امور عالم، جز به دست او نیست! ای كسی كه گناه را، جز او نتواند بخشید! ای كسی كه آفریدگان را، جز او نیافرید! ای كسی كه باران را، جز او فرو نفرستاد! بر محمد و دودمانش درود فرست و مرا
[ صفحه 324]
بیامرز، ای بهترین آمرزندگان! ای پروردگار من! همانا من، از تو آمرزش می طلبم، آمرزش شرمسارانه و با حیا، و آمرزش می طلبم آمرزش امیدوارانه، و آمرزش می طلبم آمرزش انابه و بازگشت كننده ی به سوی تو، و آمرزش می طلبم آمرزش راغبانه، و آمرزش می طلبم آمرزش هراسنده ی از تو، و آمرزش می طلبم آمرزش بنده وار و فرمانبردار، و آمرزش می طلبم آمرزش مؤمنانه، و آمرزش می طلبم آمرزش مقرانه (به گناهان) و آمرزش می طلبم آمرزش خالصانه، و آمرزش می طلبم آمرزش متقی و پرهیزگار، و آمرزش می طلبم آمرزش اعتماد و توكل كننده به تو، و آمرزش می طلبم، آمرزش ذلیلانه، و آمرزش می طلبم آمرزش كسی كه كارگزار توست و از قهر تو به سوی لطفت گریزان است؛ پس بر محمد و دودمان او، درود فرست و بر من و بر پدر و مادرم ببخشای، آنچنان كه بر تمام آفریدگانت بخشیده ای و خواهی بخشید؛ ای مهربان ترین مهربانان!
ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! بر محمد و آل محمد، درود فرست و توبه ی مرا بپذیر و عمل مرا پاكیزه گردان و تلاش و كوششم را مشكور و مقبول ساز و بر فغان و زاری ام رحمت آور و آوازم را محجوب مفرما و درخواستم را، ای دادرس دادخواهان! رد مكن و سلام و دعایم را به پیشوایانم برسان و آن گرامیان را، شفیعان تمام خواسته هایم از تو، قرارشان ده. و هدایای مرا، چنانكه شایسته ی ایشان است، عاید و واصلشان گردان و آنچه درخور ذات توست، بر ایشان بیفزای؛ چندان كه جز تو را، توان حسابرسی آن نباشد و هیچ قوت و توانی، جز از جانب خدای بلند مرتبه ی با عظمت نیست و درود و سلام خداوند بر پاكترین فرستادگان، حضرت محمد و خاندان پاك و مطهرش باد. [3] .
زیارت آقا و سرور ما امام رضا علیه السلام - بر او و بر پدران بزرگوار و فرزندان گرامی اش، سلام و صلوات خدا باد - در هر وقتی، مناسب و شایسته است و بهترین وقت آن، ماه شریف رجب می باشد؛ این مطلب از فرزند گرامی اش امام جواد علیه السلام، روایت شده است و متن زیارت، از این قرار است.
سلام بر تو، ای ولی خدا! سلام بر تو، ای حجت خدا! سلام بر تو، ای نور خدا در تاریكی های (ظلم و ستم) زمین! سلام بر تو، ای ستون استوار دین! سلام بر تو، ای وارث برگزیده ی خداوند، آدم! سلام بر تو، ای وارث دوست خداوند، ابراهیم! سلام بر تو، ای وارث هم صحبت خداوند، موسی! سلام بر تو، ای وارث روح خداوند، عیسی! سلام بر تو، ای وارث فرستاده ی خداوند، محمد! سلام بر تو، ای وارث امیر مؤمنان علی بن ابی طالب! سلام بر تو، ای وارث امام حسن و امام حسین علیهما السلام، دو سرور جوانان اهل بهشت! سلام بر تو، ای وارث امام علی بن الحسین سرور عبادت پیشگان! سلام بر تو، ای وارث امام محمد بن علی شكافنده ی دانش اولین و آخرین! سلام بر تو، ای وارث امام جعفر صادق نیكو كار متقی! سلام بر تو، ای وارث امام موسی كاظم دانشمند مهربان! سلام بر تو، ای بسیار درستكار شهید (امام رضا)! سلام بر تو، ای سرپرست مردم و جانشین (هشتم رسول خدا) نیكو كار پرهیزگار.
[ صفحه 319]
گواهی می دهم كه تو، به یقین نماز را به پا داشتی و زكات را، بپرداختی و امر به معروف و نهی از منكر نمودی و پیوسته، بندگی خدا كردی تا اینكه جهان آخرت و عالم یقین را درك كردی.
سلام بر تو، امامی كه جگر سوخته است و امامی كه بزرگوار و گرامی نسب و نژادی و دور (از وطن) و نزدیك به (شیعیان) هستی و زهر داده شده ی در غربت می باشی! سلام بر تو، ای دانشمند بیدار و آگاه! و مقام برجسته و بزرگ! ای دور افتاده از تربت جد و پدرش! سلام بر كسی كه فرزندان و خانواده اش را دستور داد، بر او نوحه و زاری كنند؛ پیش از آن كه شهادتش فرا رسد؛ سلام بر خانه های دلتنگ و اندوهگین (خالی) شما، چنان كه منی و عرفات از فقدان شما دلتنگ و اندوهگین (خالی) شده و از آبادی افتاد.
سلام بر سروران بندگان خدا و نوید و وعده ی بیم و تهدید (برای دشمنان خدا) و آبشخورهای متروك (امام صامت یا غایب) و كاخهای استوار (امام حاضر و ناطق) ای پناه گرفتار و پریشان و ای كسی كه سرزمین خراسان به بركت وجود او شهرت و عظمت یافت؛ سلام بر امامی كه زائرینش اندك اند؛ و آن امامی كه نور چشم حضرت فاطمه علیها السلام، سرور بانوان جهانیان می باشد؛ سلام بر پرتو و شكوه و زیبایی رضوی و خلق و خوی پسندیده و شاخه های برآمده از درخت تنومند احمدی علیه السلام، سلام بر كسی كه اداره ی مملكت بزرگ ولایت و امامت به او رسید و به همه چیز برای تمشیت امر استوار، (امامت) عالم شد؛ سلام بر كسانی كه اسم های مباركشان، دستاویز سؤال كنندگان (در خواست كنندگان) است و فیزیك وجودشان، امان آفریدگان و حجت های آنان، باطل كننده ی ایرادات و شبهات منكرین می باشد؛ سلام بر كسی كه متكای پدرش امیر مؤمنان علیه السلام، برای او گسترده شد تا توانست اهل كتاب را، مقهور و مغلوب سازد و پایه های دین را، تثبیت فرماید؛ سلام بر سرآمد راهنمایان و بر كسی كه دلهای شیعیان او، از درد غریبی اش تا روز قیامت به درد آمده و شكسته است؛ سلام بر چراغ نور افشان و روشنگر و دریا ی پر طنین و فریاد؛ آن كسی كه تربت پاكش، محل فرود و پرواز فرشتگان گردید.
سلام بر فرمانروایان اسلام و حكمرانان آئین های الهی، و پاك و پاكیزه ولادت یافتگان و كسانی كه خدای متعال بر دانش نهان و آشكار، مطلع و آگاهشان فرموده و آنان را، شایسته ی
[ صفحه 320]
آقایی و سروری (سعادت و خوشبختی) گردانیده است؛ سلام بر كسانی كه پناه همه ی موجودات و سایه ی سر آنهایند و سلام بر كسی كه زمین و نشانه های طوس، بدو شادمان شدند، هنگامی كه در منزلگاه آن استقرار یافت.
ای قبر طوس! خدای متعال، از ابر رحمتش سیرابت سازد.
ای خاك طوس! چه چیزی از خوبی ها را، در بر گرفته ای!
قطعه قطعه ی تو در دنیا پاكیزه شد و پاكیزه كرد آن را، شخصیتی كه در سنا آباد (محل شهادت امام رضا علیه السلام)، اقامت گزید و در آنجا به خاك سپرده شد.
شخصیتی كه آرامگاهش، برای اسلام عزیز و گرامی است.
در پرتو رحمت خدای متعال غوطه ور شده و فرو رفته است.
ای قبر آن شخصیت عزیز و گرامی! تو قبری هستی كه بردباری و دانش و پاكی و پاكسازی و قداست و روح قدسی تو را در بر گرفته است.
افتخار بر تو كه به خاطر در آغوش داشتن فیزیك وجود او، مورد حسرت دیگر مكان ها هستی و توسط فرشتگان پاك و مطهر، محافظت و نگهبانی می شوی.
(ای امام رضا!) در هر دورانی، برای ما از شما خانواده، پیشوایی راستین وجود دارد كه مردمش، پیرو شما بوده و با شما مأنوس می باشند.
ستارگان آسمان دین، در حال غروب اند.
و سایه ی شیر بیشه را درختان و نیزارهای انبوه جمع كرده است هشت نفر از شما، كاملا غروب كرده اند و چهار نفر دیگر تا وقتی كه حنین و صدای اشتیاق شتران سفید مایل به سرخ وجود دارد (تا وقتی اشتیاق به زندگی وجود دارد،) امید دمیدنشان هست.
تا آن زمان كه حقیقت درخشان، به دست شما آشكار گردد.
چه اینكه حق و حقیقت در میان غیر شما، تاریك و ناپدید است.
سلام بر كسی كه مایه ی مباهات خوبان و نیكان است و آرامگاهش، دور است و (قبول و رد امامتش) شرط ورود به بهشت و جهنم است؛ سلام بر كسانی كه خدای متعال؛ درود و صلوات بر آنان را، در هیچ لحظه ای قطع نكرده است و آرام گیرندگان، بدیشان آرامش یافته اند و جنبندگان، به واسطه ی ایشان در جنبش و حركت می باشند؛ سلام بر كسانی كه خدای متعال
[ صفحه 321]
امامت آنان را، حد فاصل میان دو فرقه ی (شیعه و سنی) قرار داد؛ چنان كه مردم شرق و غرب عالم را بر ولایتشان ملزم ساخت؛ سلام بر كسی كه خدای متعال احكام مندرس و متروك پیامبران علیه السلام را به دست او، تجدید حیات كرد و ولایت حضرتش را بر آنها (پیامبران گذشته) به خاطر كامل شدن كلمه و اسم الله، پروردگار جهانیان (در وجود او)، اجتناب ناپذیر فرمود.
سلام بر ماه های (دوازده گانه ی) سال و شمارش ساعت ها (شب و روز مساوی) كه دوازده ساعت است.
و حروف «لا اله الا الله» [1] در ارقام و نوشتجات (كه دوازده حرف به تعداد امامان معصوم است)؛ سلام بر رویكرد دنیای خوب و مباركی خوشبختی هایش و سلام بر كسانی كه راجع به كلمه ی «توحید» از آنها، پرسیدند و آنها در جواب فرمودند: به خدا سوگند! ما از شروط آن هستیم.
سلام بر كسانی كه دلیل و علت وجود هر آفریده ای می باشند و اگر آنها نبودند وجودی برای مخلوقات نبود؛ كسانی كه سخنوران، برای آنان به ایراد سخن پرداخته و چنین گفته اند:
فرزندان با هفت پشت شریف و اصیل كیانند؟
برترین و فاضل ترین كسانی كه آب، از ریزش باران می نوشند (یعنی بهترین خلق خدا هستند)
سلام بر علی (بن موسی الرضا علیه السلام)، مجد و شرف و سنگ بنای وجودشان (مخلوفات، یعنی سنگ بنای مخلوقات) سلام بر كسانی كه در مورد افتخار و بلندی مقام آنان، آوازه وجوب و لزوم درود و صلوات بر ایشان و پاكی و طهارت طینت و نفسشان (از گناهان) بلند شد؛ سلام بر ماهی كه سرآمد ماههای درخشان است؛ آن كسی كه با هر گروهی با زبان خودشان سخن می گوید؛ همان آقایی كه به شیعیانش فرمود: خدای متعال بر امتی، امامی نمی گمارد الا اینكه او را به لغت و زبان آنها، آشنایش می گرداند.
سلام بر شادی دلها و گشایش اندوه اندوهگین و شریفترین شریفان و مایه ی افتخار حضرت «عبد مناف» [2] ؛ ای كاش من، از طواف كنندگان و ملازمین پیشگاه و وجودش بودم! و لذت و
[ صفحه 322]
مسرت انس و الفت با او را درك می كردم. در هر زمان، گرد در خانه ی شما می گردم و طواف می كنم
گویا طواف، پیرامون آستان مبارك شما مقرر گردیده است
سلام بر امام رئوف و مهربان، آن كسی كه غم و اندوه عاشورا را برانگیخت و تازه كرد؛ به خدای متعال و به پدران پاك و پاكیزه تو و به فرزندان برگزیده و نیكویت سوگند یاد می كنم!
كه اگر دوری راه مانع نبود؛ چه اینكه سامان شما از شما دور گشت، هر آینه بخشی از حقوق واجب شما را به تكرار نمودن زیارت شما ادا می كردم و درود و سلام بر شما، ای حامیان دین! و ای فرزندان پیامبران علیه السلام! و ای سروران همه ی آفریدگان! و رحمت و بركات خدای متعال بر شما باد.
سپس نماز زیارت بگزار و تسبیحات فاطمه ی زهرا علیها السلام را بگو و آن را به امام رضا علیه السلام، هدیه كن؛ آنگاه چنین بگو:
خدایا! من از تو می خواهم ای خدا! ای كسی كه در مملكتش پایدار و در عزتش استوار و در فرمانروائیش، مطاع و در عظمت و بزرگیش، یكتا و در دوام و بقایش، یگانه و در باره ی بندگانش، دادگر و در حكم و فرمانش عالم و آگاه و در دیركرد عقوبت و مجازاتش، كریم و بزرگوار است.
خدایا! نیازمندی های من، روانه به سوی توست و آرزوهایم، در پیشگاهت ایستاده اند و هر زمان به كار خیری، توفیقم دهی؛ تو خود راهنمای من و راهگشایم به سوی آن می باشی؛ ای توانایی كه خواسته ها، خسته ات نسازد! ای توانگر مورد اعتمادی كه هر مشتاقی، به تو پناه برد! همواره از جانب تو، هم آغوش نعمت ها بوده، با عادت و خو گرفتن به احسان و كرمت، راه سپرده ام.
خدایا از تو آن قدرت و توانایی نافذ و مؤثرت، در همه ی موجودات و حكم قطعی و مسلمی كه با كمترین درخواست، مانع آن می شوی كه را می خواهم و از تو آن نگاهی را می خواهم كه با آن، به كوهها نگریستی بلند گردیدند و به سوی زمین ها نظر افكندی هموار گشتند و به آسمانها نگاه كردی برافراشته شدند و به دریا ها نگریستی شكافته گردیدند؛ ای كسی كه والاتر از ابزار نگاه آدمیان هستی! و باریك تر از اندیشه های ظریف و دقیقی كه در خاطری
[ صفحه 323]
خطور نماید؛ ستایش نمی شوی ای آقا و سرور من! مگر به توفیقی از جانب خویش كه خود آن هم سزاوار ستایش است و بر كوچك ترین نعمت، سپاسگزاری نمی شوی (حق شكر و سپاست، ادا نمی شود.) جز اینكه بدان سزاوار سپاسی دیگر می گردی.
پس ای خدای من! چه زمان نعمتهایت به شمارش در آید؟ و ای آقای من! چه هنگام عطا و بخششت، سپاسگزاری شود؟! و چه وقت ای سرورم! خوبیهای تو، جبران گردد؟! در حالی كه ستایش ستایشگران نیز از نعمت های تو و سپاس سپاسگزاران از شكر و تفضلات تو به شمار می رود، تو در بخشش گناهان، مورد اعتمادی و بالهای پرده پوشت را بر خطای خطاكاران می گسترانی و تو خود، سختی و دشواری را با دست خویش برطرف می سازی؛ چه بسا گناهانی كه بردباری ات فرو پوشانید تا نادیده گرفته شد! و چه بسا كار نیكی كه فضل و كرم تو، چند چندانش كرد تا پاداش تو بر آن بزرگ و فراوان گردید؛ والاتر از آنی كه جز از دادگری ات اندیشه كنند و بترسند و جز به احسان و كرم تو، امیدوار باشند؛ پس به عطا و بخششی كه فضل و كرمت ایجاب می كند، بر من منت گذار و به آنچه دادگری ات اقتضا می نماید، خوار و خفیفم مگردان. ای آقای من! اگر زمین از گناهان من با خبر بود، مرا البته در خود فرو می برد و یا كوهها، مرا در هم می شكستند و یا آسمانها، مرا می ربودند و یا دریاها، مرا غرق می نمودند...!
ای آقای من! ای آقای من! ای آقای من!؛ ای مولای من! ای مولای من! ای مولای من! چه بسیار به درگاهت، به میهمانی (گدایی) آمدم! پس مرا از آنچه به روی آورندگان (گدایان) درگاهت وعده كرده ای، محروم مفرما؛ ای مورد شناخت و عرفان اهل معرفت! ای معبود و عبادت شده ی عبادت كنندگان! ای سپاسگزاری شده ی سپاسگزاران! ای همنشین یاد كنندگان خویش! ای ستایش شده ی همه ی ستایشگران! ای یافته شده ی جویندگان! ای تعریف و توصیف شده آنانكه به یگانگی ات توصیف می كنند! ای محبوب عاشقان خویش! ای پناه هر كه تو را خواهد! ای هدف و مقصود هر كه رو به سویت كند! ای كسی كه هیچكس جز او، از غیب و نهان آگاه نیست! ای كسی كه بدی را جز او، بر طرف نمی سازد! ای كسی كه تدبیر امور عالم، جز به دست او نیست! ای كسی كه گناه را، جز او نتواند بخشید! ای كسی كه آفریدگان را، جز او نیافرید! ای كسی كه باران را، جز او فرو نفرستاد! بر محمد و دودمانش درود فرست و مرا
[ صفحه 324]
بیامرز، ای بهترین آمرزندگان! ای پروردگار من! همانا من، از تو آمرزش می طلبم، آمرزش شرمسارانه و با حیا، و آمرزش می طلبم آمرزش امیدوارانه، و آمرزش می طلبم آمرزش انابه و بازگشت كننده ی به سوی تو، و آمرزش می طلبم آمرزش راغبانه، و آمرزش می طلبم آمرزش هراسنده ی از تو، و آمرزش می طلبم آمرزش بنده وار و فرمانبردار، و آمرزش می طلبم آمرزش مؤمنانه، و آمرزش می طلبم آمرزش مقرانه (به گناهان) و آمرزش می طلبم آمرزش خالصانه، و آمرزش می طلبم آمرزش متقی و پرهیزگار، و آمرزش می طلبم آمرزش اعتماد و توكل كننده به تو، و آمرزش می طلبم، آمرزش ذلیلانه، و آمرزش می طلبم آمرزش كسی كه كارگزار توست و از قهر تو به سوی لطفت گریزان است؛ پس بر محمد و دودمان او، درود فرست و بر من و بر پدر و مادرم ببخشای، آنچنان كه بر تمام آفریدگانت بخشیده ای و خواهی بخشید؛ ای مهربان ترین مهربانان!
ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! ای كسی كه آمرزنده ی مهربان، نامیده شده ای! بر محمد و آل محمد، درود فرست و توبه ی مرا بپذیر و عمل مرا پاكیزه گردان و تلاش و كوششم را مشكور و مقبول ساز و بر فغان و زاری ام رحمت آور و آوازم را محجوب مفرما و درخواستم را، ای دادرس دادخواهان! رد مكن و سلام و دعایم را به پیشوایانم برسان و آن گرامیان را، شفیعان تمام خواسته هایم از تو، قرارشان ده. و هدایای مرا، چنانكه شایسته ی ایشان است، عاید و واصلشان گردان و آنچه درخور ذات توست، بر ایشان بیفزای؛ چندان كه جز تو را، توان حسابرسی آن نباشد و هیچ قوت و توانی، جز از جانب خدای بلند مرتبه ی با عظمت نیست و درود و سلام خداوند بر پاكترین فرستادگان، حضرت محمد و خاندان پاك و مطهرش باد. [3] .
[1] ماههاي دوازده گانه سال و تعداد ساعت ها و حروف «لا اله الا الله» كنايه و رمزي از ذوات مقدس امامان دوازده گانه است و در واقع بر آنها درود مي فرستد.
[2] نياي پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله وسلم.
[3] بحار الانوار 102: 52 ح 11.